Vastgoedpresentaties

Ik druk? Moet je eens een dagje met een makelaar meelopen!

– Zeg schat, zullen we morgen die zwarte piste eens proberen?

Oh, nee, sorry. Wilde ik je nog zeggen. Ik vertrek morgen. Opdracht in Appelscha. Maar jij kan gewoon blijven hoor.

– Hè? Doe even normaal. We zijn op vakantie!

Ja, weet ik. Maar ZZP’er hè? Kansen moet je pakken.

 

De makelaar die mij wilde inhuren met Huize Kruijssen kreeg eerst nul op het rekest. Kom op zeg, heb ik ook een keer vakantie.

 

Maar het liet me niet los. Zo’n gave opdracht. En het klikte met de makelaar in kwestie. Dus voor ik het wist, hoorde ik mezelf achteloos door de telefoon roepen: Ik heb wat kunnen regelen hoor! Hoe laat en waar?

 

Op weg naar Appelscha…

Ik scheur terug naar Nederland. Vier woningen staan met smart op me te wachten. Vier woningen die de makelaar zo snel mogelijk wil promoten. En zo goed mogelijk. En daar begint mijn rol. Met mijn camera in de aanslag spring ik in de auto.

 

Maar de makelaar stapt ook in. Ik kijk haar verbaasd aan. Maar je hoeft niet mee! Ik ga dat voor jou regelen, kan jij mooi andere dingen doen!

 

“Kan jij mooi andere dingen doen!”

 

Nee. Ze wil toch even mee. Even praten met de bewoners, wat dingetjes regelen enzo.

 

Aangekomen bij de eerste woning

Al gauw raak ik in gesprek met de bewoners, terwijl het mobieltje van de makelaar onophoudelijk rinkelt.

 

Met een kritische blik kijk ik naar de losse kussens op de bank, de tijdschriften her en der verspreid en de ietwat treurige kamerplant onder een rommelig prikbord. De zolder, een walhalla voor elke kleuter, ligt bezaaid met speelgoed. We doen of we hier met een modelgezin te maken hebben en ordenen alle auto’s, poppen, lego en knuffels.

 

De makelaar loopt ondertussen druk rond. Bellend, whats append, mailend. Een concert aan ringtones. Facetimend stapt ze braaf in de auto voor de volgende adressen.

 

Ik geniet. De bewoners ook. Ze zien hun woning door de ogen van de mogelijke koper, en wow! Wat knapt dat op!

Ik kies de mooiste hoeken, met de mooiste lichtinval. Dit worden prachtplaatjes.

 

 

 

Terug op kantoor

Maar helemaal laaiend enthousiast is de makelaar als ze ’s-avonds tijd vrij wil maken om de foto’s hier en daar nog wat te bewerken.

 

Bewerken? Voilà! Al gebeurd. Klaar voor publicatie!

 

Ze kan het bijna niet geloven. Met een paar klikken zijn de plaatjes gepubliceerd. Aantrekkelijke foto’s, sfeervol en een aanwinst voor de portefeuille.

 

Tijd voor een glas! glundert de makelaar.

 

Weer op weg naar huis…

Moe maar voldaan stap ik in de auto. Ik heb nooit geweten dat een makelaar zo ongelofelijk druk is. Maar ook zie ik nu hoeveel werk ik uit handen neem. En dat doet mij natuurlijk goed!

 

Als mijn vriend thuiskomt laat hij de wintersport foto’s zien.

 

Prachtig, prachtig! Echt heel mooi. Maar nu mijn foto’s. Sorry, maar geef toe. Daar kan geen zwarte piste tegenop.